زندگانی سیبی است ؛ گاز باید زد با پوست
زندگانی سیبی است ؛ گاز باید زد با پوست

زندگانی سیبی است ؛ گاز باید زد با پوست

گوناگون ؛ مفید

عشق / دوست داشتن / دکتر علی شریعتی

”عشق یک جوشش کور است
و پیوندی از سر نابینایی،
دوست داشتن پیوندی خودآگاه
واز روی بصیرت روشن و زلال.

عشق بیشتر از غریزه آب می خورد و
هرچه از غریزه سر زند بی ارزش است،
دوست داشتن از روح طلوع می کند و
تا هرجا که روح ارتفاع دارد همگام با آن اوج میگیرد.

عشق با شناسنامه بی ارتباط نیست،
و گذر فصل ها و عبور سال ها بر آن اثر میگذارد
دوست داشتن در ورای سن و زمان و مزاج زندگی میکند.

عشق طوفانی ومتلاطم است،
دوست داشتن آرام و استوار و پروقار وسرشاراز نجابت.

عشق جنون است
و جنون چیزی جز خرابی
و پریشانی “فهمیدن و اندیشیدن “نیست،
دوست داشتن ،دراوج،از سر حد عقل فراتر میرود
و فهمیدن و اندیشیدن رااززمین میکند
و باخود به قله ی بلند اشراق میبرد.

عشق زیبایی های دلخواه را در معشوق می آفریند،
دوست داشتن زیبایی های دلخواه را
در دوست می بیند و می یابد.

عشق یک فریب بزرگ و قوی است ،
دوست داشتن یک صداقت راستین و صمیمی،
بی انتها و مطلق.

عشق در دریا غرق شدن است،
دوست داشتن در دریا شنا کردن.

عشق بینایی را میگیرد،
دوست داشتن بینایی میدهد.

عشق خشن است و شدید و ناپایدار،
دوست داشتن لطیف است و نرم و پایدار.

عشق همواره با شک آلوده است،
دوست داشتن سرا پا یقین است و شک ناپذیر.

ازعشق هرچه بیشتر نوشیم سیراب تر میشویم،
از دوست داشتن هرچه بیشتر ،تشنه تر.

عشق نیرویی است در عاشق ،که او را به معشوق میکشاند،
دوست داشتن جاذبه ای در دوست ،
که دوست را به دوست می برد.

عشق تملک معشوق است،
دوست داشتن تشنگی محو شدن در دوست.

عشق معشوق را مجهول و گمنام می خواهد تا در انحصار او بماند،
دوست داشتن دوست را محبوب و عزیز میخواهد
ومیخواهد که همه ی دل ها آنچه را او از دوست
در خود دارد ،داشته باشند.

در عشق رقیب منفور است،
در دوست داشتن است که:
“هواداران کویش را چو جان خویشتن دارند”
که حسد شاخصه ی عشق است
عشق معشوق را طعمه ی خویش میبیند
و همواره در اضطراب است که دیگری از چنگش نرباید
و اگر ربود با هردو دشمنی می ورزد و
معشوق نیز منفور میگردد

دوست داشتن ایمان است و
ایمان یک روح مطلق است
یک ابدیت بی مرز است
از جنس این عالم نیست.”

دسته بندی انسانها / دیدگاه دکتر علی شریعتی



»» دسته اول

آنانی که وقتی هستند هستند ، وقتی که نیستند هم نیستند
عمده آدم‌ها حضورشان مبتنی به فیزیک است. تنها با لمس ابعاد جسمانی آن‌هاست که قابل فهم می‌شوند. بنابراین اینان تنها هویت جسمی دارند.

»» دسته دوم
آنانی که وقتی هستند نیستند ، وقتی که نیستند هم نیستند
مردگانی متحرک در جهان. خود فروختگانی که هویت شان را به ازای چیزی فانی واگذاشته‌اند. بی‌شخصیت‌اند و بی‌اعتبار. هرگز به چشم نمی‌آیند. مرده و زنده‌شان یکی است.

»» دسته سوم
آنانی که وقتی هستند هستند ، وقتی که نیستند هم هستند
آدم‌های معتبر و با شخصیت. کسانی که در بودنشان سرشار از حضورند و در نبودنشان هم تاثیرشان را می‌گذارند. کسانی که همواره به خاطر ما می‌مانند. دوستشان داریم و برایشان ارزش و احترام قائلیم.

»» دسته چهارم
آنانی که وقتی هستند نیستند ، وقتی که نیستند هستند
شگفت‌انگیزترین آدم‌ها در زمان بودشان چنان قدرتمند و با شکوه‌اند که ما نمی‌توانیم حضورشان را دریابیم، اما وقتی که از پیش ما می‌روند نرم نرم آهسته آهسته درک می‌کنیم. باز می‌شناسیم. می‌فهمیم که آنان چه بودند. چه می‌گفتند و چه می‌خواستند. ما همیشه عاشق این آدم‌ها هستیم. هزار حرف داریم برایشان. اما وقتی در برابرشان قرار می‌گیریم قفل بر زبانمان می‌زنند. اختیار از ما سلب می‌شود. سکوت می‌کنیم و غرقه در حضور آنان مست می‌شویم و درست در زمانی که می‌روند یادمان می‌آید که چه حرف‌ها داشتیم و نگفتیم. شاید تعداد این‌ها در زندگی هر کدام از ما به تعداد انگشتان دست هم نرسد.

اولین پست من / سلام

ضمن عرض سلام به همه شما عزیزان

                         امیدوارم بتوانم مطالب مفیدی را ارائه دهم ...

ده راه مهم برای مقابله با آنفولانزای خوکی !

 اولین و مهم ترین راه پیشگیری این بیماری شستن دستانتان است. دستتانتان را بشویید ، بشویید و بشویید!
۲- اگر در مکانی هستید که امکان شستن دست به طور مکرر را ندارید دستنتان را ضد عفونی کنید! 

۳- هنگام عطسه و یا سرفه دستمال به همراه داشته باشید، در صورتی که جلوی عطسه خود را با دست گرفتید حتما آن را بشویید ! 

۴- اگر قصد سفر به کشورها و یا شهر هایی که در خط قرمز این بیماری قرار دارند را دارید حتما ماسک به همراه داشته باشید و از آن استفاده کنید. 

۵- اگر علایم هر گونه آنفولانزا در شما دیده می شود استراحت کنید و به محل کار خود نروید و در خانه بمانید ! 

۶- از ویتامین ها بخصوص از ویتامین C برای بالا بردن میزان سیستم دفاعی بدن خود استفاده نمائید !  

۷- از میوه ها و سبزیجات تمیز و تازه برای بالا بردن سلامتی خود استفاده کنید و با مواد غذایی مناسب در مقابل ویروس ها مقاومت کنید ! 

۸- در رابطه با مهم بودن شستن دست ها با کودکان خود صحبت کنید و آنها را تشویق کنید که قبل از وعده غذایی دستان خود را بشویند ! 

۹- سعی کنید آشپزخانه خود را پاکیزه نگه دارید بسیاری از باکتری ها در لابه لای وسایل آشپزخانه به راحتی زندگی میکنند و هر ساعت بر تعداد آنها افزوده میشود ! 

و در پایان در صورت بروز هر گونه علایم بیماری از قبیل عطسه،سرفه ، تب، سر درد، و درد مفاصل در اولین فرصت به دکتر مراجعه کنید. 
 

منبع : فاکس نیوز

آداب انعام دادن در سرزمین‌های مختلف

مدت زیادی از عمر دادن انعام در سالن‌های غذاخوری در دنیا نمی‌گذرد. عقیده و رسم دادن انعام نخست به انگلستان و آمریکا وارد شد و ریشه و اصل آن را نوعی قدردانی ارادی و ابراز تمایل می‌دانستند که در شرایط دریافت خدمات خاص و غیرقابل انتظار پرداخت می‌شد اما با گذشت زمانی نه‌چندان زیاد، انعام به تنها منبع درآمد بسیاری از کارگران تبدیل شد.
به گزارش روزنامه وطن امروز، فرانسوی‌ها نخستین افرادی بودند که دادن انعام را اجباری کردند. در سال ۱۹۵۵ بر اساس یک قانون جدید قرار بر آن شد که هر رستوران و سالن غذاخوری حق سرویسی به مبلغ صورتحساب بیفزاید و این موضوع یک قرار کلی در نظر گرفته شد که شامل تمام رستوران‌ها با هر درجه و سطحی می‌شد.
مردم از این قانون به خوبی استقبال کردند چرا که بر اساس آن مشخص می‌شد دادن چه میزان پول ضروری است و همه با نظم واحدی این عمل را انجام می‌دادند، اما این رضایت و آرامش چندان طول نکشید و کم‌کم در شرایط خاص، خدمه انتظار دریافت مبلغ اضافی به عنوان انعام را هم داشتند و مشکل دوتا شد!
دادن انعام از کشوری به کشور دیگر فرق دارد، اما به طور کلی در تمام کشورهای غربی رسمی عادی و معمول است و زمانی اقدام به این کار می‌شود که کارگری با حقوق و دستمزد پایین کار یا خدمتی را برای مشتری و ارباب‌رجوع انجام ‌دهد.

نمونه عینی و واضح آن پیشخدمت‌های رستوران‌ها هستند که مشتری در آنجا برای غذا پولی را پرداخت می‌کند اما برای خدمات اضافی انعام می‌دهد یا باربران هتل‌ها که برای حمل بار مسافران مبلغی را دریافت می‌کنند.
مصر: در این کشور قانون یا اصول خاصی برای دریافت انعام وجود دارد اما اغلب در دستشویی‌های شبانه‌روزی کارکنانی وجود دارند که انتظار می‌رود به آنها مبلغی پرداخت شود.
آفریقای جنوبی: درآنجا معمولا درباره کارکنان جایگاه‌های بنزین رسم دادن انعام اجرا و درباره نظافتچی‌ها و خدمه دستشویی‌های عمومی نیز در صورت تمیزی و مرتب بودن آن و رضایت مشتری رقمی به آنها پرداخت می‌شود.
اتیوپی: در آنجا رسم دادن انعام به خدمه هتل و رستوران عادی است و معمولا افرادی هم وجود دارند که در پارکینگ‌ها مراقب ماشین‌ها هستند و به آنها مبلغ اندکی پول داده می‌شود.
 

»»» اما بد نیست سری هم به کشورهای آسیایی، اقیانوسیه و اروپایی بزنیم...

هند: انعام دادن کاری عادی و متداول به حساب نمی‌آید و تنها می‌توان در رستوران‌های بسیار شیک و مجلل شاهد آن بود. از میان تمام کارگران مشغول به کارهای سخت و پایین فقط و گهگاه کالسکه‌ران‌ها تقاضای گرفتن انعام دارند.
ژاپن: ژاپنی‌ها هم آداب و عقاید خاص خود را دارند و انعام گرفتن را اصلا مناسب نمی‌دانند و به عبارتی آن را بی‌ادبی و کاری گستاخانه به حساب می‌آورند و گرفتن خدمات اضافی را به طور کلی حق مشتری می‌دانند.
استرالیا: در این کشور کارکنان حقوق و دستمزد کافی دریافت می‌کنند و انتظار این نیست که کمبود درآمد خود را از این راه تامین کنند، به قول معروف از انعام، پول چای، شیرینی بچه‌ها و... خبری نیست. گرچه این روزها با رفت و آمد زیاد خارجی‌ها بویژه آمریکایی‌ها به این کشور در شهرهای بزرگی چون سیدنی و ملبورن شاهد آن هستیم.
نیوزیلند: در فرهنگ مردم این کشور رسم دادن انعام وجود ندارد و اغلب با ترشرویی و اخم با این موضوع برخورد می‌شود و اصولا آن را کار و عادتی مربوط به آمریکایی‌ها می‌دانند و به همین جهت با آن مخالفت می‌کنند.
اتریش: در این کشور گرچه خدمه و کارکنان رستوران‌ها، هتل‌ها و... حقوق مناسب دریافت می‌کنند و در صورتحساب‌ها هم حق سرویس منظور می‌شود اما ندادن انعام به طور کلی غیرمؤدبانه است و ندادن آن فقط در صورت نارضایتی از سرویس‌ دریافتی اتفاق می‌افتد.
 

در رستوران‌ها هم دادن انعام کاری عادی و معمولی است و فقط در مراکزی انجام می‌شود که پیشخدمت‌ها غذا را بر سر میز بیاورند. در زبان آلمانی کلمه‌ای معادل انعام وجود دارد که از نظر لغوی به معنای پولی اندک برای نوشیدنی است که فرانسوی‌ها هم کلمه‌ای مشابه آن را دارند.

مجارستان: در این کشور برای دریافت بسیاری از خدمات انعام می‌دهند.
دانمارک، سوئد و نروژ: در این کشورهای اسکاندیناوی معمولا حق سرویس به صورتحساب اضافه می‌شود اما معمولا مبلغی اندک هم انعام داده می‌شود تا نشان دهند خدمات دریافتی مناسب و قابل تایید بوده است.
فرانسه: در فرانسه حق سرویس معمولا به صورتحساب اضافه می‌شود و اغلب انتظار دریافت آن نیست گرچه اغلب مردم به دلخواه یک یا ۲ یورو را بعد از صرف غذا روی میز خود می‌گذارند.
ایسلند: انعام دادن و گرفتن، ناآشناست و چیزی به این عنوان وجود ندارد.
ایتالیا: در ایتالیا انعام دادن رسم است اماضروری نیست.
روسیه: در این کشور نیز دادن انعام ضروری نیست اما به آن توصیه می‌شود. معمولا 5 تا10 درصد صورتحساب رستوران را انعام می‌دهند.

به رانندگان تاکسی هم ۵۰ تا ۱۰۰ روبل انعام داده و در شرایط دریافت دیگر خدمات هم معمولا تا ۱۰ درصد انعام در نظر گرفته می‌شود که البته ندادن آن غیرمؤدبانه نیست.

انگلستان: درآنجا کاملا اختیاری است. در رستوران‌ها، سالن‌های آرایش و... معمولا برای دریافت خدمات مناسب انعامی داده می‌شود اما اگر شخصی در انتظار دریافت آن باشد و تقاضا کند به او پولی داده شده یا رقم انعام را کم بداند، مشتری عصبانی شده و شکایت می‌کند.
در کانادا و آمریکا این رسم بسیار شبیه هم است اما این رقم درباره آمریکا بیش از کاناداست و جالب اینکه در کانادا بابت رقم انعام‌های دریافتی هم شخص باید مالیات بدهد!

رمضان ماه ضیافت الهی

سلام بر ماه شُکوه روح و خاکساری تن، ماه دست های نوازش آسمان، ماه گام های به عاشقی رهسپار، ماه چشم های اشک بر پیشگاه خشیت خدا، ماه دهان های آه و لب های زمزمه دوست دوست، ماه آوازهای زخمی زاری.

سلام بر ماه همایون پارسایان، ماه روشن دیدار در شب بی کرانه انسان، ماه یقین، ماه کتاب مبین. سلام بر ماه شورِ شوکتِ ایمان و روحِ رحمتِ رحمان. سلام بر ماه خجسته جان، سلام بر رمضان.

 

ماه میهمانی خدا