آرزو

وقتی ازش پرسیدم: "چند تا خواهر و برادرید؟" فقط گفت: "یه خواهر و یه برادر" و چیزی بیشتر نگفت.

حتی وقتی در هتل محل اقامتمان بهش تذکر دادند که موهایت بیرون است و شلوارت کوتاه و چنین و چنان ، چیزی نگفت. وقتی رفتیم تله کابین لاهیجان و آنجا جلوی چشم همه ما آن خانم چادری بهش با عصبانیت گیر داد که روسری ات را درست کن باز هم چیزی نگفت.

وقتی رساندیمش در خانه شان و راه افتادیم برویم خانه خودمان ؛ خانمم گفت " می دانی ، برادر آرزو در جنگ شهید شده است؟" و من نمی دانستم.

قربان معرفت آنها که حق به گردن ما دارند اما مثل بعضی ها، هی طلبکارانه حقشان را از ما نمی خواهند.

منبع

مدیر وبلاگ چهارشنبه 26 فروردین 1388 ساعت 11:45